22 Temmuz 2011 Cuma

sen...

Sen gidince bulutlarımı çaldılar, yağmur artık yağmıyor...
Hep güneş, yakan kavuran içimi kurutan güneş...
Kimse bu şehirden nefret ettiğimi, kimse yağmurları sevdiğimi, kimse sensizliğin iliklerimi kemirdiğini anlamıyor...
İstiyorum ki kafamı yasladığımda omzunun o muhteşem yuvarlağına kavuşsun alnımın köşesi...
Korkunç yerlerde gözlerimi kapat o dünyanın en güzel elleriyle...
Adının her harfi için ömrümden bir yıl alsalar...
Aldıkları o yıllara karşılık bana sarılıp beni tutacağın 5 kısacık dakika versinler...
Olmaz mı?..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder