Ödünç hayatlar

Güzel kağıtlara, güzel mürekkeplerle yazılan satırları özlemek… Acılar artık daha acı, ödünç hayatlar yaşıyoruz bir yerlerde… Hayal edilenler, yapılanlar, yapılamayanlar, umutla beklenenler… tıpkı umutlarını yarınlara yüklemiş küçük bir kızın yarınları olmak gibi, Ödünç hayatlar…
Notalar uçuşurken pencereden, o şarkıyı tutmak istemek… Yaşlar ilerledikçe kelimelerin anlamları da mı kayboluyor? Oysa camdan evleri olanlar, birbirlerine taş atmamalı derler.
Yağmur damlalarının arkasından hayata bakabilmek… Güneşin tekrardan doğacağına inanmak, lapa lapa yağan karı düşünürken titremek, acılar artık daha acı, güneş artık daha parlak, ağaçlar artık daha yeşil ama hayatlar, ödünç hayatlar…
Gözde...