Oysa daha dün gibi, gene bir Ocak ayıydı, elimde karanfillerle karlı bir kış günüydü, Gaziosmanpaşa'da evinin önünde buluştuk onbinlerle, buz gibiydi hava, buz gibiydi tabutu, Karşıyaka mezarlığına kadar yürüdük. Soğuk iliklerimize işlemişti. Ne soğuğu hissettik ne de gözyaşlarımızı saydık... Yol boyu sloganlarla lanetledik terörü...And içtik,yeminler ettik, şart olsun ki unutmayacağız seni dedik, bu kalleş pusu faili meçhul kalmayacak dedik ama sözümüzde duramadık Uğur abi... Affet bizi ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder